Oude liefde roest niet – De Kawasaki Z900RS

Kawasaki Z900RS 2018

Kawasaki Z900RS

In 2019 had ik 1 motor in mijn bezit. De Ducati Multistrada 1200S uit 2013. Een hoogpolige all road met 150pk, elektronische vering, digitaal display en koffers. Een motor waar je in feite alles mee kan. Multistrada betekent niets meerdere wegen.

Hoewel de Multistrada de perfecte motorfiets was, was ik op zoek naar een motor die het pure motorrijden kon bieden. Iets wat de Ducati met zijn perfecte windbescherming niet kon bieden.

Mijn eerste allroad.

Dus de zoektocht ging beginnen naar een retro bike. Ik wilde dus het plezier van een jonge motor, maar de looks van een oude.

Ik heb gekeken voor een Yamaha XSR 900, Moto Guzzi V9 Bobber, Triumph Street Twin 900 en een Kawasaki Z900RS.

Ik vond dat de Yamaha een identiteitscrisis had, het was een race motor in een soort van ‘’retro’’ achtig jasje en heel erg zenuwachtig.

De Moto Guzzi vinkte bijna het hele lijstje af, maar stuurde wat log en miste vermogen.

De Triumph was gewoon prima, maar ik voelde er niet heel veel bij.

De Kawasaki daarin tegen was eigenlijk perfect. De motor had een dikke 4 cilinder met ruim 111 pk, had een goede mix van modern en oldschool en was natuurlijk een homage naar de legendarische Z1. Die mijn vader ook heeft gehad.

Het prachtige klassieke logo maakt de motor helemaal af.
Een aparte toerenteller en KM-Teller die ook nog is rond zijn, pure perfectie.

Hij was allen wat boven budget. Maar na een testritje was ook mijn vriendin verkocht en konden we de knoop doorhakken.

Dit was mei 2019. 

Op een gegeven moment 2 maanden later had ik het in mijn kop om de Ducati te verkopen. En uiteindelijk kwam iemand op de proppen met een bijzondere Harley Davidson Sportster XL1200R Roadster uit 2006. Gezien ik opgegroeid ben met Harleys om mij heen dacht, ik laat ik het gewoon proberen en zo was de deal snel beklonken.

Echter na een maand had ik het Harley virus goed te pakken, en ben ik gaan zoeken voor een grotere Harley. Gezien de animo voor sporster beperkt was probeerde ik de Kawasaki in te ruilen met wisselende gevoelens. Uiteindelijk bijna dezelfde prijs gehad als wat ik er voor betaald had en ingeruild op een Harley Davidson Fat Bob.

Ik miste de Kawasaki Z900RS gelijk, en had spijt van de deal. In de tussentijd een zoekalert op marktplaats ingesteld voor een Z900RS want wie weet kon ik er een kopen voor een goede prijs.

Na een jaar vond ik een gifgroene Z900RS Cafe voor iets minder dan 9000 euro. Hoewel ik mijn twijfels had over de zithouding van de Cafe toch besloten om destijds mijn KTM er voor te verkopen.

Echter, na 3 maanden was het weer zo ver. Ik wilde een allroad in de vorm van een BMW GS of Harley Davidson Pan America en had besloten om zowel mijn Harley als de Z900RS weg te doen.

Aan het einde van het jaar 2021 zag ik plotseling mijn eerste Z900RS te koop staan bij de garage waar ik hem destijds heb ingeruild. Wat bleek de eigenaar van de garage had hem zelf gehouden en had er iets minder dan 2000 km mee gereden in 2 jaar tijd.

Ik kon het niet laten om de motor te laten staan, heb wat familie lief aangekeken en uiteindelijk de motorfiets kunnen kopen.

Wat geweldig om weer terug te zijn, oude liefde roest niet.

 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *